Nu we weer een werkende site hebben, wordt het de hoogste tijd om wat van ons te laten horen. De aftrap doen we met een reeks berichten over de H0-modulebaan, waarin we verslag zullen doen van de lopende werkzaamheden.

Er is in het afgelopen tijd na de Corona lockdown, veel gebeurt op de vereniging en ook de werkzaamheden aan de H0-modulebaan zijn nadien weer opgepakt. Naast de zaken die al liepen om de baan zijn uiteindelijke vorm te laten krijgen, waren er ook andere zaken die onze aandacht verdienden.

Keerlus perikelen

De grootste problemen die wij intussen hebben ervaren met deze nieuwe H0-modulebaan, ligt in het feit dat de beide keerlussen aan weerszijden van de baan, in de praktijk gewoon niet voldeden. Het was bij aanleg een tijdelijke oplossing en het werd nu dan toch tijd er iets definitiefs van te maken.

Met dien verstande dat het dan deze keer wel iets moest zijn, dat ook daadwerkelijk op zijn taak berekend zou zijn. Duidelijk was dat de gekozen boogstralen niet te krap mochten zijn, want dat was bij de bestaande keerlussen helaas wel het geval. Een beetje stoomlok of lang rijtuig, kon er niet of nauwelijks door komen.

Daarom werd besloten dat deze boogstralen een minimale maat van R=600 mm moesten krijgen. Duidelijk werd al wel dat dit meer ruimte zou vergen dan nu het geval was. Zo uw wellicht weet, bestaat de H0-modulebaan uit secties van 120 x 60 cm. Het mag duidelijk zijn dat we er met twee sectie naast elkaar, op een oppervlakte van 120 x 120 cm, niet zouden komen.

Daarom is besloten in totaal 4 secties te gebruiken en deze in een vierkant op te stellen, waardoor een oppervlakte van 180 x 180 cm ontstaat. Eenvoudiger gezegd dan gedaan, want nu kregen wij te maken met een andere uitdaging, door de toch wel beperkte ruimte op de clubzolder, een plaats te geven.

Beetje omhoog dan maar

De baan in zijn geheel naar voren schuiven, was geen optie, want daardoor zou het looppad tussen de H0-modulebaan en de vaste baan met het station Zwolle veel te krap worden, wat niet alleen lastig is maar ook uit oogpunt van veiligheid niet toegestaan is. En naar achteren zitten we met een de uitbouw van de vensterbank.

Nu is er op deze vensterbank uitbouw wel wat ruimte, met passen en meten. Als we daar van gebruik konden maken, zou de baan op zijn huidige positie min of meer kunnen blijven staan. Maar daarvoor moest de baan dan wel in zijn geheel ca. 5 cm omhoog worden gesteld. Gelukkig hebben we in de verstelbare poten van de baan deze ruimte nog wel over.

Deelbaar

Desondanks diende de anderhalve sectie aan de achterzijde, iets te worden verlaagd, zodat deze op de vensterbank gelegd konden worden. Dit is uiteraard alleen noodzakelijk bij opstelling op de clubruimte, derhalve zijn deze secties aangepast met een gedeeld onderstel.

Op de clubruimte verwijderen wij dan het onderstel en komen de secties in de vensterbank te liggen. Willen we met de baan naar een tentoonstelling, dan monteren we deze onderstellen weer. Dit vergt enige aandacht met de bedrading en wissels kunnen alleen met bovengrondse aandrijving geplaatst worden. Dat laatste is niet echt een probleem, daar deze anderhalve sectie toch uit het zicht ligt en verder niet wordt aangekleed.

Wat met de poten te stellen

We hadden het net over de poten, waarop de secties van de baan rusten. Doordat we met de baan in zijn geheel omhoog gaan, zullen we de poten opnieuw per sectie moeten instellen. Dit nu geeft ons mooi de gelegenheid een ander pijnpuntje aan te pakken.

De poten zitten allemaal, middels een slotbout en vleugelmoer, geklemd in een soort van bakje. Nu is dat allemaal hout en losneembare verbindingen van hout op hout hebben de neiging bewegelijk te zijn, vooral in de langsrichting. Dit resulteert er nogal vaak in, als wij tijdens ons werk onbedoeld op de baan leunen, de poten inschuiven.

Daardoor staat na verloop van tijd de baan niet mooi vlak meer en dit geeft dan weer aanleiding tot ongunstig rijgedrag. Nu we dus toch al bezig zijn de baan helemaal opnieuw te stellen, is dit een prachtgelegenheid hier wat aan te doen.

Daarom zullen we allen poten helemaal uitnemen en deze gaan bewerken. Doel daarvan is een paar antislip stroken ter hoogte van de bakbevestiging te plakken, zodat na het stellen en vastdraaien van de poten, de secties niet of veel minder de neiging hebben in te zakken. Bij de nieuwe keerlus heeft dit in elk geval al het gewenste resultaat.

Zo, dit is een heel verhaal geworden. In een volgend deel zullen we wat nader op de werkzaamheden aan de linker keerlus ingaan.

Uw H0-modulebaan team.